''aslında çoğumuzun hayatının geri kalanı, bir 'ben' olduğumuzu fark ettiğimiz an ile, anne ile kurduğumuz ikili ilişkinin biricik ve mutlak olmadığını fark ettiğimiz an arasında kalan o kısacık zaman dilimini yeniden yakalamaya, yeniden yaratmaya çalışarak geçecek.
yakın arkadaşlar, biraderleri, bacılar, can dostlar, ruh ikizleri, kankalar, sevgililer, karıkocalar, arkadaş gibi baba-oğul, arkadaş gibi anne-kız, erkek fatma ile babası, anasının kuzusu ile annesi: bunların hepsi o kısacık dönemdeki anne-bebek ilişkisinin soluk suretleri, taklitleri.
hep ikili ilişkiler kurmaya çalışacağız hayatımız boyunca. bu ikili ilişkilerin dışarıya karşı kapalı olmaları gerek. ilişkiyi anlamlı, biricik ve mutlak kılmak için, saklanacak bir sır, başkalarının anlayamayacağı bir vücut dili, şifreler, gizli-kapaklı konuşmalar, bize özgü bir ortak dil, başkalarının paylaşmadığı, bilseler bile önemini anlayamayacakları ortak anılar olmalı. tüm bunlar üçüncü kişilere açıldığında birden değersizleşiverir, anlamı kalmaz. zaten bir anlamları da yoktur pek; o ikili yapıyı kurup yaşatmaktan başka.
ancak bu tekrar tekrar kurmaya çalışacağımız ikili yapı, hep o ilk modelin, arketipin, orijinal biçimin kaderine uğrama tehlikesiyle yüzyüze. nedir o kader? bir üçüncünün gelip, ikili yapıyı darmadağın etmesi.''*
* KAYNAK: Bülent Somay - Bir Şeyler Eksik (metis yayınları - 2007)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder